متاسفانه یا خوشبختانه افراد زیادی هستند که در اینجا و یا وبلاگ قبلی‌ام و همینطور با ارسال ایمیل سؤال‌هایی رو با توجه به تخصص‌هام در زمینه‌هایی همچون هک و امنیت، برنامه نویسی، فرهنگ گیلکی و… می‌پرسند. من همیشه سعی کردم که به این پرسش‌ها در حد توانم پاسخ بدم ولی دسته‌ای از سؤال‌ها هستند که متاسفانه هیچ وقت پاسخی از من نمی‌گیرند.
این دسته از سؤالات، پرسش‌هایی هستند که به صورت خصوصی در قسمت کامنت جاهایی که توشون مطلب می‌نویسم ارسال میشن. این در مواقعی است که سؤال در مورد مطلبیه که در اون پست بهش اشاره شده ولی پرسش‌گر به دنبال این است که پاسخش رو به صورت خصوصی دریافت کنه.
در واقع خانم/آقای پرسش‌گر این انتظار رو از من داره که:
- متن کامنتش رو بخونم.
- در مورد سؤالش فکر کنم.
- پاسخ پرسشش رو تایپ کنم.
- وارد حساب ایمیلم بشم.
- پاسخی که از قبل تایپ کردم رو به همراه ایمیلش که در اینباکس وبلاگم هست کپی/پیست (Copy/Paste) کنم و دکمه ارسال رو بزنم!
- در آینده به شبهات احتمالی این فرد با ایمیل پاسخ بدم.
بدیهیه که من اگر بخوام همچین کاری انجام بدم زمان زیادی صرف کردم که فقط به یک نفر کمک کنم. پس من ترجیح میدم که به جای کمک به این فرد، اون زمانم رو برای کمک به خودم صرف کنم. (یک فرد در مقابل یک فرد)
ولی اگر سؤال این فرد به صورت عمومی مطرح میشد من احتمالا کمک می‌کردم چون با کمک نکردن به خودم، در عوض به جمعی کمک می‌کردم که مشکلات مشابهی دارن. (و یا در آینده خواهند داشت.)
یکی از چیزهایی که خیلی با خودم کلنجار رفتم تا در موردش بنویسم یا نه تا پستم بوی سکسیزم نگیره این مسئله هست که اکثر این افراد خانم هستند. شاید این مسئله جنبه فرهنگی داشته باشه که برخی از خانم‌ها فکر می‌کنند که این حق رو دارن که با هر آقایی به هر شکلی برخورد کنند.
جمله دومم به این خاطر هست که بارها این مدل از درخواست‌ها حتی با کلمات ساده‌ای مثل «لطفا» و یا «بی‌زحمت» هم همراه نبوده!
بیش از این در این مورد در این مطلب نمی‌نویسم و بررسی بعد اجتماعی این قضیه رو به افراد متخصص حوزه‌های اجتماعی می‌سپرم.